Nieuwe potentiële behandelingen voor verminderd libido en problemen met opwinding bij vrouwen
Verminderd libido of verlangen (weinig/geen belangstelling voor seks) en laag niveau van opwinding (weinig/geen lichamelijke respons op seksuele prikkels, zoals verhoogde vochtigheid) zijn de meest voorkomende klachten in verband met seks die door vrouwen worden gemeld. Deze ervaringen kunnen van invloed zijn op het psychisch welzijn en leiden tot ernstig persoonlijk leed, wat hun kwaliteit van leven kan beïnvloeden. Sinds eind jaren ’90 zijn er effectieve behandelingen voor lichamelijke symptomen van seksuele disfunctie beschikbaar voor mannen, maar er zijn beperkte behandelingsopties voor vrouwen. Dit onderzoek beschrijft klinische onderzoeken die worden uitgevoerd om twee nieuwe producten te testen voor de behandeling van seksuele disfunctie bij vrouwen.
Deze producten werden ontwikkeld op basis van de biologie van seksuele opwinding en remming bij vrouwen.
Deze behandelingen werden ontwikkeld door dr. Adriaan Tuiten en zijn team in Nederland, met dien verstande dat er meerdere biologische routes zijn van verminderd seksueel verlangen of verminderd niveau van opwinding bij vrouwen. Volgens hun onderzoek reageren de hersenen van sommige vrouwen minder op seksuele signalen en worden sommigen geremd als reactie op seksuele stimulatie.
De geneesmiddelen die in dit onderzoek worden beschreven bevatten allebei testosteron om de seksuele motivatie en/of het verlangen te beïnvloeden, in combinatie met een tweede geneesmiddel om een van de andere hierboven genoemde oorzaken aan te pakken.
Wat zijn de behandelingen die worden getest?
Er werden twee behandelingen getest in het onderzoek:
Who is it for?
Women with low sensitivity to sexual stimuli
Women with high sexual inhibition
What is in it?
Testosterone (T) and sildenafil (S)
Testosterone (T) and buspirone (B)
Wat zit erin?
Voor wie is het?
Vrouwen met een lage gevoeligheid voor seksuele prikkels
Hoe werkt het?
Wat zit erin?
Testosteron (T) en buspiron (B)
Voor wie is het?
Vrouwen met een hoog niveau van seksuele remming
Hoe werkt het?
Beide behandelingen zijn tabletten met testosteron aan de buitenkant en de tweede medicatie (S of B) aan de binnenkant. Eerst wordt het testosteron in de bloedbaan opgenomen, wat leidt tot een toename van de seksuele motivatie (meer belangstelling voor seksuele activiteit) drie tot zes uur later. Dit geeft het lichaam een signaal om de vaginale opwinding te verhogen.
Dit onderzoek werd uitgevoerd om te bepalen of en hoe goed deze behandelingen zouden kunnen werken.
Wie heeft deelgenomen?
Onderzoeken werden uitgevoerd bij Amerikaanse vrouwen tussen 21 en 70 jaar oud die door een medische professional gediagnosticeerd waren met een verminderd niveau van seksueel verlangen en/of opwinding met ervaren leed.
De deelnemers werden gecategoriseerd als ofwel in de groep met lage gevoeligheid ofwel in de groep met hoge remming door een berekening van genetische, hormonale en psychologische variabelen. Binnen elke patiëntengroep werden de vrouwen gerandomiseerd naar ofwel een placebo, ofwel een enkele medicatie of een combinatiemedicatie die geschikt is voor hun categorisatie (T, S of T+S voor de groep met lage gevoeligheid; T, B of T+B voor de groep met hoge remming).
De resultaten werden gemeten door deelnemers te vragen om het aantal seksueel bevredigende voorvallen (SSE’s) te registreren, hun subjectieve seksuele bevrediging over elk voorval te geven en het aantal orgasmen in de loop van het onderzoek.
Positieve resultaten
Voor beide groepen deelnemers die combinatiebehandelingen (T+S en T+B) kregen, meldden de vrouwen significant meer seksuele bevrediging en orgasmen dan degenen die de placebo namen, en meer dan degenen die alleen één van de twee componenten namen (bijvoorbeeld T of alleen S).
Van de deelnemers die een lage gevoeligheid voor seksuele prikkels (met de T+S-behandeling) hadden, meldden ze dat ze meer seksuele bevredigende voorvallen hadden dan bij placebo of een enkele behandeling (een toename van ten minste 1-2 voorvallen tijdens de onderzoeksperiode werd als klinisch relevant beschouwd).
Conclusies
Beide behandelingen bleken effectief te zijn voor elke categorie deelnemers. Dit toont aan dat het hebben van inzicht in de biologische oorzaken van verminderd seksueel verlangen of opwinding belangrijk zijn bij het ontwikkelen van gerichte behandelingen voor vrouwen.
Referentieartikel:
Tuiten A. et al. (2008) Efficacy and safety of on-demand use of 2 treatments designed for different etiologies of female sexual interest/arousal disorder: 3 randomized clinical trials. J Sex Med. 15(2):201-216.