Australisch onderzoek toont aan dat vrouwen oplossingen willen voor hun seksuele disfunctie en dat hormoonbehandeling nuttig kan zijn
Er zijn nog steeds zeer weinig medische behandelingen voor seksuele disfunctie bij vrouwen, en niet alle behandelingen zijn in elk land beschikbaar. Een behandeling die artsen in veel landen aanbieden is hormoontherapie. Hormoontherapie is al gebruikt voor de behandeling van problemen met seksueel verlangen, opwinding, orgasme en pijnlijke geslachtsgemeenschap. Toch zijn behandelingen met testosteron in veel landen nog steeds niet goedgekeurd, ondanks klinische onderzoeken die de effectiviteit ervan aantonen.
Wat verwachten vrouwen te veranderen met hormoonbehandeling, en wat zegt dit over hoe ze hun seksuele problemen zien?
Dr. Ensieh Fooladi, Dr. Susan Davis en hun team aan de Monash University in Victoria, Australië onderzochten deze vragen in een interviewstijlonderzoek 2014. Ze vroegen vrouwen ook naar hun ervaringen met seksuele disfunctie en hoe ze vonden dat deze hun relatie beïnvloedde. Dit was een klein onderzoek onder zeventien vrouwen, die voorafgaand aan een afspraak met hun endocrinoloog (een arts die gespecialiseerd is in hormoongerelateerde aandoeningen en ziekten) een persoonlijk gesprek hadden. De afspraken waren consulten met betrekking tot hormoonbehandeling voor seksuele disfunctie.
Wat ze vonden
Uit de interviews met de deelnemers kwamen verschillende thema’s naar voren:
1) Vrouwen meldden dat ze leed ervaarden vanwege hun ervaringen met seksuele disfunctie, zich uitend als een laag gevoel van eigenwaarde, schuldgevoelens, bedroefd zijn, onvolkomenheid en verlegenheid.
Een van de deelnemers vertrouwde het volgende toe: “Ik vind het belangrijk voor mij [om seksueel actief te zijn] omdat ik me nog heel jong voel, ik ben pas 46 en ik denk dat het altijd was omdat seks belangrijk was in ons leven. Ik denk dat het voor mij een verdrietig besef is dat iets wat ik verwachtte dat zou gebeuren als ik 70 was, met 40 gebeurde.”
2) Veel deelnemers waren bang dat hun seksuele disfunctie een negatief effect had of zou hebben op hun intieme relatie, en dit was een belangrijke motivator voor het zoeken van medische hulp.
Een andere vrouw deelde: “Het is niet zo dat ons huwelijk hierdoor in de problemen komt, maar het is zeker iets waar we beiden graag van willen genieten en waar mijn man meer van zou willen. Het is belangrijk voor elk huwelijk en elke relatie. Ik denk dat het altijd de gedachte is andere mensen te horen die regelmatig seks hebben en je dan denkt “wat is er mis met mij?”
3) Verschillende vrouwen in het onderzoek geloofden dat er een verband was tussen hun seksuele problemen en een "hormoontekort".
Premenopauzale vrouwen wilden hun hormoonspiegels laten controleren en postmenopauzale vrouwen waren geïnteresseerd in het krijgen van hormoontherapie. Vrouwen die opmerkingen maakten over hun lichaam, gaven aan dat ze “gebrek hebben aan hormonen…die nodig zijn om gezond en actief te blijven”, en “wanneer je eierstokken beginnen te weigeren, heb je niets dat je helpt door te gaan”.
4) Hormoonbehandeling werd gezien als een echte oplossing voor hun problemen.
Veel van de vrouwen verwachtten dat het gebruik van oestrogeen of testosteron de geslachtsdrift, de opwinding, orgasmefrequentie zou verhogen en in het algemeen hun seksleven zou verbeteren. Een aantal deelnemers verwachtte de energie terug te krijgen die ze voelden te missen, en in sommige gevallen werden ze gemotiveerd door andere vrouwen die deze effecten hadden ondervonden na hormoonbehandeling.
Een 53-jarige deelnemer deelde: “Ik ben een jonge, fitte, gezonde, gelukkige vrouw…ik wil me liever niet voelen alsof ik 80 jaar ben.”
Deelnemers die pijnlijke geslachtsgemeenschap hadden, hoopten dat hormoonbehandeling deze symptomen zou verlichten.
Behandelingsopvolging
Drie tot vier maanden na het interview en het consult met de endocrinoloog kregen de deelnemers een opvolgingstelefoontje om te weten te komen hoe de respons was op de voorgeschreven behandelingen, waaronder oestrogeen, ospenifeen (wat de oestrogeenreceptoren beïnvloedt), tibolon (een synthetisch progesteron) en testosteron. Tien van de 17 vrouwen had een respons.
Veel positieve responsen werden gemeld door de patiënten die hormoonbehandeling kregen, waaronder testosteron, zoals stemmingsverbeteringen, een herstelde geslachtsdrift, minder pijn tijdens geslachtsgemeenschap, een vermindering van menopauzale symptomen en een verbeterde relatie met hun sekspartner.
Vrouwen die een hormoonbehandeling zonder testosteron kregen, meldden ook voordelen, alhoewel iets milder, zoals een licht verbeterd libido, verbeterde lubricatie, meer spontaniteit in hun relatie en minder opvliegers.
Sommige vrouwen meldden een licht of geen voordeel als gevolg van de behandeling.
Belangrijk om op te merken:
Omdat dit een zeer klein onderzoek was, kunnen de resultaten mogelijk niet gegeneraliseerd worden naar alle vrouwen. De thema’s die in de interviews naar voren kwamen en de reacties op de behandeling kunnen echter interessant zijn om diepgaander en onder een grotere populatie te onderzoeken.
Referentieartikel:
Fooladi E., Bell R.J., Whittaker A.M. en Davis S.R. (2014) Women’s expectations and experiences of hormone treatment for sexual dysfunction. 17(6):674-81.